24 – 26 jan NTF Rotterdam | 21 -22 feb NTF Heerlen

‘Dit zou ik vaker moeten doen’. Case #1: Joost

9 september 2019

Joost

Waarschijnlijk heel herkenbaar: de kreet ‘dit zouden we vaker moeten doen!’. Ze zijn er natuurlijk ook in het theater: mensen die wel wíllen, maar er niet geraken. Die als ze uit een voorstelling komen, razend enthousiast zijn en zich voornemen vaker te gaan. Wat er dan vervolgens niet van komt. Hoe komt dat? Wat houdt hen tegen? We spoorden vier van hen op en onderwierpen hen aan een vriendelijk kruisverhoor. We nodigden hen ook uit voor een voorstelling naar keuze op het Nederlands Theater Festival, benieuwd naar hun ervaring.

  1. Wie is Joost

Joost is een veertiger die in een mooi en rustig dorp ten noorden van Haarlem woont. Hij is componist en computerprogrammeur, en combineert die vaardigheden in het werken aan een project met robotica en geluid. Hij heeft geen kinderen.

Zijn vrije tijd besteedt hij aan muziek maken (in meerdere bands en muziekprojecten, concertbezoek), fietsen, wandelen, netflixen en rondhangen bij vrienden. Hij heeft veel bekenden in de beeldende kunstwereld en is dus van tijd tot tijd in galeries en musea te vinden. De bioscoop wordt ook, zij het heel af en toe, bezocht.

  1. Het troebele verleden

Zijn ouders hebben een brede culturele interesse. Sinds hun pensioen gaan ze vrij vaak naar het theater. Als kind werd Joost door zijn ouders af en toe meegenomen naar voorstellingen, onder andere in de Toneelschuur.

‘Als kind werd Joost af en toe meegenomen naar voorstellingen, onder andere in de Toneelschuur.’

  1. De redenen waarom het er maar niet van komt: de drempels

Sinds hij in een dorp woont, is de afstand een factor: het is te ver. De interessante podia bevinden zich in de naburige steden, Haarlem en vooral Amsterdam. Dit hangt wel samen met de andere redenen, want ook voor concert of tentoonstelling moet er meestal ook naar die plaatsen gereisd worden. Joost geeft ook aan dat de prijs een belemmering vormt: theater en dans zijn duur vergeleken met film of (kleinere) concerten. Hij geeft ook ruiterlijk toe dat hij te lui is: om in de gaten te houden wat er speelt en om daadwerkelijk te gaan. Hij weet de informatie prima te vinden, maar zoekt het gewoon niet op. Zijn vrienden zijn eveneens geen grote theatergangers, dus zij helpen ook niet mee.

  1. Als je wel gaat, hoe ben je er dan toe gekomen?

Joost is vooral een fan van hedendaagse dans, bijvoorbeeld het werk van Wim Vandekeybus. Als hij die ergens aangekondigd ziet, zal hij er moeite in steken om de voorstelling te bezoeken. Wat absoluut ook helpt, is meeliften met een vriend of kennis die in de sector werkt, zéker als die ook nog een vrijkaart of reductie kan aanbieden.

  1. Waar het wél van komt

Vooral concerten. Zowel de kennis van, als de motivatie voor deze tak van sport zijn bij Joost veel groter. Hij houdt gewoon meer van muziek en wil er minder van missen.

  1. Is het belangrijk voor je? Mis je iets als je niet naar het theater gaat?

Daarop is het antwoord volmondig: ja. Dans en theater vormen een toevoeging aan zijn leven die Joost zichzelf niet zou willen ontzeggen. In het theater word je geprikkeld of kom je juist tot rust, zegt Joost. Je bent even weg van het dagelijkse leven en je ziet iets moois. Het roept iets op: hij wordt enorm enthousiast en opgewonden van een goede dansvoorstelling.

‘In het theater word je geprikkeld of kom je juist tot rust.’

  1. Het komt er misschien niet vaak genoeg van, maar je bent wel een liefhebber. We nodigen je graag uit voor een voor een voorstelling op het Nederlands Theater Festival, waar de hoogtepunten van het afgelopen seizoen te zien zijn. Is er een voorstelling die je aanspreekt en waar je naartoe zou willen?

‘Ik ging eigenlijk voor Vincent Rietveld gaat voor de Louis d’Or, maar die was al uitverkocht. Sowieso wil ik al lang eens naar een voorstelling van De Warme Winkel, maar kwam dat er nooit van. Dit is dus een heel goed moment. Het lijkt me een voorstelling met veel humor, die ook ergens over gaat. De andere voorstellingen geven de indruk wat zwaarder op de hand te zijn, al vind ik de onderwerpen sympathiek. Ik twijfelde tussen Vincent Rietveld en Pinokkio, dus nu ga ik naar die laatste. Pinokkio klinkt als een voorstelling die op een wild festival ook niet zou misstaan.’

Er zaten een paar echt briljante scènes in (en een paar die echt wel korter hadden gekund). Ik vond het steeds beter worden. De acteur die Pinokkio speelde, deed dat heerlijk droog, een beetje Wim T. Schippers-achtig. Voor mij had de moraal misschien wat minder expliciet gemogen, maar ik heb me erg goed vermaakt. Geen spijt van!

Schrijf je in voor de nieuwsbrief!

Het Nederlands Theater Festival houd je met plezier op de hoogte van nieuws over het festival. Je kunt je op elk moment weer uitschrijven door ‘Unsubscribe' aan te klikken onderaan onze nieuwsbrieven.

Venster sluiten