In Kadrage staat een indrukwekkende constructie centraal. Dertig houten kaders staan symbool voor een leeg canvas, een nieuwe pagina, een nieuw perspectief, een nieuwe uitdaging. Binnen de begrenzing van die kaders schetsen Jef Van gestel en Peter Vandemeulebroecke alle rollen die een heel leven zouden kunnen bevatten: het kind, de verzorger, de vriend, de geliefde, de onnozelaar, de gevangene, de bevrijde, de performer. Elk kader krijgt zijn eigen karakter door afwisselend te spelen met de banale realiteit, met droombeelden en met magisch realisme. Zo wordt elk kader een individueel kunstwerk.

Performancecollectief URLAND scheert de koppen kaal en maakt een hardcore trip voor iedereen die smacht naar een theatrale uitspatting. De Gabber Opera is geïnspireerd op De Bacchanten van Euripides, en laat de tijdloze hang van de mens naar verdoving en extase zien. In een door God verlaten landschap zien we vier kale nimfen die in de roes vinden wat ze kwijt waren, en kwijtraken wat van hen was. Een Groot Verhaal over het ritueel, de roes, en het allesverslindende Niets.

Springville, is een performance waarin het beeld primeert. Scenografie, kostumering, attributen en personages zijn nauw met elkaar verweven en lopen in elkaar over.

De nieuwe solo van en door Jan Martens is een gedanst portret van de Poolse Elisabeth Chojnacka (1939 – 2017), een uitzonderlijk getalenteerde en gepassioneerde muzikante die midden 20e eeuw medeverantwoordelijk was voor de revival van klavecimbelmuziek.

Terwijl in 1968 de Parijse studentenrevolte oude idealen op de helling zette, maakte Chojnacka kennis met avant-garde componisten zoals François-Bernard Mâche en begon ze – naast de eeuwenoude stukken die steeds op haar repertoire bleven staan – ook de weinige hedendaagse werken voor klavecimbel op regelmatigere basis te spelen. Mede door haar talent en doorzettingsvermogen waren er in de jaren zeventig en tachtig een resem componisten (Ligeti, Xenakis, Ferrari, Berio, Halffter, etc.) die nieuw werk schreven voor het klavecimbel, vaak aan Chojnacka opgedragen.

La codista is een persoonlijke tekst over identiteit en het verlangen soms langzamer te gaan. Samen met het publiek wacht de codista op haar beurt. Misschien ligt niet ieder antwoord direct binnen handbereik.  

Raciale vooroordelen en verborgen agenda’s: het maakt De dokter tot een thriller waarin botsende opvattingen over de manier waarop we onszelf en de wereld waarin wij vandaag leven zien een explosieve cocktail vormen. 

Een nieuwe fysieke voorstelling van performance collectief ROTOR over de mens en zijn omgeving. Nu de balans tussen mens en natuur een kantelpunt nadert, gaan de performers op een poëtische manier in dialoog met een dreigend landschap.