Grote Zaal | 70 minuten
Op dinsdag 12 september heeft Analoog Engelse boventiteling.
Toen Willem de Wolf als docent op de toneelschool Louis Janssens zijn klas zag binnenkomen, dacht hij even zichzelf te zien als student van 35 jaar geleden. Hij zag dezelfde gretigheid, dezelfde ambitie, dezelfde in bravoure verpakte onzekerheid. Zelfs die hele slungelachtige gestalte met suggestieve haarlok die nonchalant over het voorhoofd hing, was – met wat tegenlicht – bijna Willem.
Andersom herkende Louis zich ook in Willem. Als iets dat je zou kunnen worden, ook al wil je het misschien niet. Als zogenaamd volwassen, ervaren, met in gelatenheid verpakte onzekerheid. Wat zie je eigenlijk, als je jezelf in de ander ziet? Is jezelf in de ander herkennen de basis waarop en waarmee je leert?
Analoog is een intergenerationele voorstelling over de kindertijd, over moeders en over zoekende ontwrichtende liefdes. Een partituur over afgelegde en gewenste leerprocessen. Over vroeger en later maar ook over hoe jezelf als jonge – of oudere – mens te positioneren in de wereld. Een voorstelling als een grote open vlakte waarop Willem met muziek, tekst en beeld terugblikt en vooruitkijkt en Louis vooruitblikt en terugkijkt. En ergens in dit kluwen van blikrichtingen kijken ze elkaar op een gegeven moment natuurlijk aan.
Veel meer dan over verschillende visies op het kunstenaarschap en identiteit, gaat Analoog over herkenbare vraagstukken rond ouder worden, zingeving, engagement, loskomen van je wortels, spijt en schaamte. Samen geeft dat een intieme ontmoeting die de jury erg gecharmeerd heeft.
Dit kleinood raakte de jury diep. In Analoog dansen docent en gelauwerd toneelspeler en -schrijver Willem de Wolf en student en aanstormend theatermaker Louis Janssens een beeldschoon taalduet. Het is de transparante manier van spelen, die maakt dat je het duo in hun zoektocht naar zichzelf en elkaar heel dicht kan naderen.
Terugblikken en vooruitkijken ontmoeten elkaar in dit schitterende woordenspel en spiegelpaleis.
Als een toverbal geeft ‘Analoog’ steeds meer kleurige lagen en emotionele smaken prijs. Het stuk is een portret van een band tussen deze twee mannen maar het overstijgt die ene band en wordt ook, net zoals Ernaux het in haar werk meesterlijk demonstreert, een illustratie van hoe generaties elkaar uitdagen en dragen.
van en met Louis Janssens & Willem de Wolf