Birds (12+)
DOX
De Krakeling | 60 min
Voorstelling vol dans, spoken word en muziek waarin je wordt meegezogen in de belevingswereld van de jongeren die wonen in een jeugdzorginstelling.
Echte vrijheid, hoe ziet dat eruit? De jonge talentvolle choreograaf en danser Dalton Jansen keek in de jeugdzorginstelling waar hij opgroeide vaak uit het raam naar de vogels buiten. Ze waren vrij, maar wel de hele dag bezig hun eten bij elkaar te sprokkelen. Hoe zou het hem zelf vergaan als hij straks vrij was? Zou hij het redden, daar in de buitenwereld?
Choreograaf Dalton wil met Birds laten zien dat het kan: je uit een benarde situatie vechten, al is het niet makkelijk. ‘Als je in een jeugdzorginstelling woont, kun je het gevoel hebben dat je een outsider bent. Ouders, vakanties, een ‘gewoon’ leven: dat ken je allemaal niet. Nadenken over de toekomst kan daarom heel beangstigend zijn. Ook is er vaak niet veel oog voor talent in dit soort instellingen. Dat ik wilde dansen, vonden ze daar bijvoorbeeld geen goed idee. Door met deze jongeren te praten en hier een voorstelling over te maken wil ik hun wensen en dromen zichtbaar maken, ze een stem geven.’
De vogels buiten zijn voor hem de vrijheid, hier binnen kan de jongen geen kant op. Birds opent voor ons de deur naar zijn binnenwereld, letterlijk en figuurlijk. Zijn verdriet, woede en wanhoop worden weliswaar sierlijk gespiegeld in de bewegingen van de dansers, maar Birds is vooral rauw en recht voor je raap.
Birds is vooral geslaagd als een recht-voor-zijn-raap getuigenis in theatrale vorm, een pleidooi voor een systeem dat de jongere centraal stelt. Verplichte kost voor jeugdhulpverleners.
Birds is een eerlijke, rauwe voorstelling over een jeugd in de jeugdzorg.
Dalton danst om zijn tijd in een jeugdzorginstelling te laten zien: ‘Ik was zo eenzaam.
Concept en choreografie Dalton Jansen
