De Wand
Eline Arbo | ITA Ensemble
Een vrouw van middelbare leeftijd brengt een paar dagen door in een jachthuis van vrienden in de Alpen. Wanneer het bevriende echtpaar op een nacht niet thuiskomt, gaat ze, samen met hun hond Luchs, naar hen op zoek. In de bergen stuit ze op een onzichtbare, ondoordringbare wand die haar volledig isoleert van de rest van de wereld.
Marlen Haushofer schreef De wand in 1963 in volle Koude Oorlogstijd, een periode van politieke paranoia en nucleaire dreiging. De post-apocalyptische roman ontleent zijn kracht aan de indringende beschrijving van het symbiotische samenleven van mens en dier. Zonder enig spoor van sentimentaliteit slaagt Haushofer erin duidelijk te maken dat empathie en ethiek de vertelster in leven houden. De omgang met de dieren en haar behoefte om goed voor hen te zorgen, geven haar bestaan zin.
Maar naast een pleidooi voor compassie met onze omringende wereld, is De wand ook een feminiene robinsonade, het verhaal van de wedergeboorte van een vrouw die los van de maatschappelijke restricties en rolpatronen zichzelf heruitvindt.
Regisseuse Eline Arbo smeedt De Wand om tot een voorstelling die grenst aan een natuurervaring zelf, Chris Nietvelt excelleert.
De sfeer die Arbo en Nietvelt neerzetten is krachtig, bijna bedwelmend.
Mist, sneeuw, vuur en onweer worden verbeeld met spectaculaire licht- en geluidseffecten.
Actrice Nietvelt levert een acteerprestatie van niveau.
De wand maakt indruk.
Uitputtende aarde dwingt Chris Nietvelt tot krachtig aards spel.
Dit maakt De wand naast een krachtig pleidooi voor de gelijkheid tussen man en vrouw, tevens een illustratie hoe wij als mens weten te overleven wanneer we in een schijnbaar uitzichtloze situatie terechtkomen.
Van Marlen Haushofer