Jan-Paul Buijs

“Als Guido ontpopt Jan-Paul Buijs zich als het wankelmoedige middelpunt van een reeks hilarische gedachtenexperimenten, waarin zijn ontworsteling aan de rigide groepsdynamiek van zijn middelbareschooltijd, keer op keer mislukt. Buijs incasseert zijn vernederingen met toenemende bitterheid en verdriet. Genereus maakt hij het publiek deelgenoot van deze curieuze theaterstudie naar binnenvetters.”

Een ingenieus spiegelpaleis: vernuftig en verrassend, en even scherpzinnig als hilarisch.

…reeks hilarische gedachte-experimenten […] rondom een fantastische Jan-Paul Buijs, die als Guido zijn kwelling met verwrongen mimieken en fysieke pijn vormgeeft.

Geestige outcasttragedie excelleert in muzikaliteit.

Het mooie is dat je blijft gissen of muurbloem Guido nu verlegen is, of een verwaande angsthaas. Wat moet je doen als eeuwig buitenbeen? Kun je ontsnappen aan die rol, of moet je die dan maar omarmen?

Prachtige ode aan de verlegenheid.