Niet de vaders
MINOUX | Eelco Smits
Grote Zaal | 75 minuten
LET OP | Voor deze voorstelling heeft u een geldig coronatoegangsbewijs nodig. Dit kan een negatieve testuitslag (testbewijs) zijn, een vaccinatiebewijs of een bewijs dat u hersteld bent van corona (herstelbewijs). Deze dient u in de CoronaCheck-app of geprint via CoronaCheck.nl in een QR-code om te zetten. Dan pas heeft u een geldig coronatoegangsbewijs. Mocht de regelgeving veranderen, dan veranderen wij uiteraard mee.
Na het succes van Moeder mag niet dood maakte cabaratière Minou Bosua een vervolg. Niet de vaders is het tweede deel van het drieluik Moeder, Vader, Kinderen. In deze voorstelling speelt Minou ‘vader en moedertje’ op hoog niveau met Eelco Smits, tot voor kort acteur bij Internationaal Theater Amsterdam. Smits is de biologische vader van haar zoon, waar zij niet de moeder van is, die haar vriendin ter wereld bracht, maar die wel haar naam draagt. Een creatieve botsing van twee levens die elkaar nog niet eerder ontmoetten dan aan de vooravond van de geboorte van hun zoon. Het speciaal voor deze voorstelling samengestelde Brabants Homomannenkoor zingt troostrijke levensliederen voor de nieuwe en oude vaders en moeders – oftewel ‘de voeders’.
Een ontwapenend (zelf)onderzoek over modern ouderschap, waarin de rollen en patronen van het oude gezin worden doorgespit en omgewoeld.
De Toneeljury: “Een zeer persoonlijke toneeldialoog over de complexiteiten rondom opvoeden en opgevoed worden. Met een ontwapenende kwetsbaarheid gebruiken Smits en Bosua de theatervloer om elkaar en zichzelf te bevragen over hun ervaringen met (onconventioneel) ouderschap. Dat doen ze ongegeneerd spontaan, twijfelend bedachtzaam en vooral zeer integer en respectvol.”
MINOUX is het gezelschap van theatermaker en cabaretier Minou Bosua. Minou ontwikkelt een nieuwe vorm van theater die zij “bewustzijnsamusement” noemt. Bijzonder is dat bij het maken en spelen van de voorstelling telkens een specifieke groep uit de samenleving deelneemt.
Met een ontwapenende kwetsbaarheid gebruiken Eelco Smits en Minou Bosua de theatervloer om elkaar en zichzelf te bevragen over hun ervaringen met (onconventioneel) ouderschap. Ze lokken elkaar uit de tent, leggen elkaar het vuur aan de schenen, maar blijven elkaar steevast terugvinden in de strijd en twijfels waar ze elk op hun eigen manier mee te kampen hebben.
Niet de vaders is een zeer geslaagde combinatie van cabaret, toneel en documentaire, waarin Bosua en Smits hun onconventionele ouderschap bespreken. De voorstelling gaat maar in beperkte mate over het kind zelf. Veel belangrijker is de weg ernaartoe
Ouderschap anno 2020, met zijn vele mogelijkheden. Daarover gaat Niet de vaders, een aanstekelijk en hoogst originele vorm van persoonlijk bekentenistheater
De adembenemende kwetsbaarheid en generositeit van de makers in de manier waarop ze hun kwetsuren met elkaar en het publiek aangaan, maat Niet de vaders tot een onvergetelijke theaterervaring
Niet de vaders verkent de complexiteit van het ouderschap. Pas als je zelf iemand gaat opvoeden realiseer je je hoeveel fundamentele vragen het oproept over wie je bent, wat je vindt, hoe je dat wel of niet toont en waarom. Wat geef je mee? Ook alles waar je niet goed in bent. Is dat erg?
tekst en spel Minou Bosua, Eelco Smits