On almost every page

On almost every page

Gerben Vaillant | Frascati Producties

[English below]

Je droomt over een lege kamer in een landhuis. In een kamer naast je hoor je iemand lopen. Je weet niet waarom, maar je weet wie het is. Je wil er heen. Door een deur kom je in een volgende kamer, die ook leeg is, net als alle kamers erna. Een trap op en een trap af. Alles leeg. (Ergens voetstappen.) Je loopt tot je terug bent waar je begon en je komt erachter dat het een eindeloze lus van lege kamers is.

Je wordt wakker en kleed je zo stil mogelijk aan. Je gaat naar buiten en laat de sleutel achter. Dat is waar je begint.

In deze fysieke en beeldende voorstelling brengt Gerben Vaillant in samenwerking met eindregisseur Fleur van den Berg en performers Charlotte Gillain en Felix Schellekens verschillende fascinaties bij elkaar. De eenzame schilderijen van lege kamers van kunstenaar Ben Willekens, een kapotlopende relatie, de marginale kunst van de pantomime en de eindeloze parade aan mensen die na een slechte one night stand de deur uitlopen. Een voorstelling, zowel sexy als eenzaam, waarin de eindeloze inwisselbaarheid van mensen en dingen voelbaar wordt en de performers tegelijkertijd alles en niets te verliezen hebben.

A simple composition about the endless interchangeability of people and things (but actually we just want you to wake up in someone else’s house).

You dream of an empty room in a country house. You hear someone pacing about in an adjacent room. You don’t know why, but you know who it is. You want to go to them. A door leads you to another room, which is also empty, as are all the rooms after that. You go up some stairs, then down some stairs. Everywhere is empty. (Somewhere, there are footsteps.) You walk and walk, until you end up back where you started from – you realise you are in an endless circuit of empty rooms.

You wake up and dress as quietly as possible. You exit, leaving the key behind. This is where you start.