Arlecchino
Prijs voor 'de meest indrukwekkende mannelijke bijdragende rol'.
De Arlecchino is een toneelprijs die jaarlijks wordt uitgereikt aan de acteur die naar het oordeel van de Nederlandse Toneeljury de meest indrukwekkendste mannelijke bijdragende rol heeft vertolkt. De prijs is een bronzen beeldje, gemaakt door Eric Claus en is vernoemd naar een van de personages uit de Italiaanse Commedia dell’arte. De Arlecchino werd voor het eerst uitgereikt in 1964.
De Arlecchino is één van de VSCD-Toneelprijzen die worden uitgereikt tijdens het Gala van het Nederlands Theater ter afsluiting van het Nederlands Theater Festival.
De VSCD Toneelprijzen worden mogelijk gemaakt door de Podium Cadeaukaart.
‘Als Orestes in Age of Rage zet Majd Mardo te midden van een overrompelend spektakel een jonge man neer, die tegelijkertijd krachtig en broos wordt vertolkt. Hij is soms zwaar in zijn uitingen en dan weer vederlicht. De onstuimige lichamelijkheid die hij aan de rol koppelt, maakt dat zijn teksten organisch en ontwapend direct uit zijn mond komen. Tegelijkertijd is zijn fysieke overgave in de rol meeslepend en indrukwekkend. Age of Rage is geregisseerd om te imponeren, en Mardo blijft tussen alle geweld en razernij moeiteloos overeind. Majd Mardo is een verrijking in de voorstelling en een verrijking in het toneelveld.’
WINNAARS ARLECCHINO
2020-2021
Jaap Spijkers voor zijn rol in De zaak Shell van Anoek Nuyens & Rebekka de Wit, Frascati Producties en De Nwe Tijd
2019
Mark Kraan voor zijn rol in Cinema van Toneelgroep Oostpool i.s.m. Het Nationale Theater
2018
Vanja Rukavina voor zijn rol als Damir in The Nation van Het Nationale Theater
2017
Maarten Heijmans voor zijn rol in Ibsen Huis van Toneelgroep Amsterdam
2016
Risto Kübar voor zijn rol in Dit zijn de namen van NTGent
2015
Vincent van der Valk voor zijn rol van Louis in Angels in America van Toneelgroep Oostpool
2014
Martijn Nieuwerf voor zijn rol in Caligula van Stichting Toneelschuur Producties
2013
Stefan de Walle voor zijn rol in Speeldrift (Toneelschuur Producties in co-productie met het Nationale Toneel)
2012
Gijs Naber voor zijn rol in Dood van een handelsreiziger van het Ro Theater
2011
Peter Bolhuis voor Augustus:Oklahoma
2010
Stefan de Walle voor De kerstentuin
2009
Benny Claessens voor Ritter Dene Voss
2008
Rudolf Lucieer voor De gravin van Parma
2007
Hein van der Heijden voor mightysociety4
2006
Jacob Derwig voor Opening Night
2005
Bob Schwarze voor Elementaire deeltjes
2004
Pierre Bokma voor Rouw Siert Electra
2003
Kees Boot voor Popcorn
2002
niet uitgereikt
2001
Geert Lageveen en Frank Lammers voor Onder mannen
2000
Jim van der Woude voor Het weer
1999
Paul Hoes voor Jefta of Semitische liefdes
1998
Lucas van den Eynde voor Ten Oorlog
1997
Patrick Deleu voor Kunst
1996
Henk Votel voor De toneelmaker
1995
Han Kerckhoffs voor Troilus en Cressida
1994
Khaldoun Elmecky voor Volksvernietiging of mijn lever is zinloos
1993
Rik Launspach voor OVERGEWICHT, onbelangrijk: VORMELOOS
1992
Kees Coolen voor Goed/Fout
1991
Victor Löw voor Winteravond
1990
Vic de Wachter voor Zomergasten
1989
Kees Hulst voor Vrijdag
1988
Theo Pont voor Hitchcock’s driesprong
1987
Porgy Franssen voor Amphitryon
1986
Gijs Scholten van Aschat voor Een midzomernachtsdroom
1985
Edwin de Vries voor Hiroshima mon amour
1984
Titus Muizelaar voor Uber die Dorfer
1983
Eric van Ingen voor Phèdre
1982
Wim van Rooij voor De bezetenen
1981
Henk Votel voor Burgerbruiloft
1980
Siem Vroom voor Lucifer
1979
Willem Wagter voor De feeks
1978
Frans Vorstman voor List en liefde
1977
Henk Rigters voor Het land waar de koning een kind is
1976
Gijsbert Tersteeg voor De arrestatie
1975
Eric van Ingen voor De Venetiaanse tweeling
1974
Edmond Classen voor De gebroken kruik
1973
Wim Kouwenhoven voor The Family
1972
Piet Römer voor Bloesem van seringen brengt herinneringen
1971
Lou Landré voor Wachten op Godot
1970
Frans van der Lingen voor Het verjaardagsfeest
1969
Sacco van der Made voor De prijs
1968
Peter van der Linden voor Vanavond improviseren wij
1967
Luc Lutz voor Hamlet
1966
Ton van Duinhoven voor Liefde’s loze les
1965
André van den Heuvel voor De gedachte
1964
Wim van den Brink voor Spinoza